You're a real Trooper

Noem het een Trooper. Ik voelde me een Trooper! Ik voelde me machtiger dan alle Franse macht- en gezaghebbers bij elkaar.

De reden hiervoor? Mijn fiets had een lekke band. Alweer.

Nu is dat niet zo'n gigantisch probleem, ik kan best een band plakken, maar iets zei me dat er meer aan de hand was dan enkel een gat in de binnenband. De eerste fietsenmaker in onze nieuwe hippiewijk noemde een prijs van 25 EUR voor het plakken van een band. Totallement fou!

Ik kwam erachter dat ik toch wel erg gehecht ben geraakt aan mijn fiets. De stad Parijs heeft een weelde aan vervoersmogelijkheden en ik merk dat mijn reisgewoonten steeds weer verschuiven.

De metro heeft volledig afgedaan, ik voel me tegenwoordig ingepakt als een sardientje in de krappe, overvolle treinen. De bus is een beter alternatief, er een bushalte tegenover ons appartement en het is heerlijk om iedere dag een kleine citytour te krijgen. De bus neemt echter ieder miniscuul straatje van Le Marais, wat 'm errug traag maakt.

Nee, ik zeg en weet en wist allang...de fiets is dé manier om te reizen in deze stad. Maar ja met een lekke band begin je weinig.

Afgelopen zondag, tijdens de optocht van het Chinese nieuwjaar, kwam de oplossing op een presenteerblaadje naar me toegelopen. In de vorm van Venancio, een Zuid-Amerikaanse vriend van Susanne die fietsen repareert. JA, dank U universum!

Nu woont Venancio in het zuiden van Parijs en ik in het Noord-oosten.

De reden voor mijn triompfantelijke begin is dat ik afgelopen maandag heel Parijs ben doorgefietst op een Vélib (stadsfiets) met mijn oude vertrouwde omafiets aan mijn rechterhand, op weg naar mijn nieuw vergaarde fietsenmaker. 'You're a real Trooper', riep hij uit toen ik uitgeput arriveerde.

Ik denk dat ik voor menig Parijzenaar een interessante anekdote voor aan de eettafel ben geweest die maandagavond (wat ik vandaag toch gezien heb...?!)

Tja, de bus was ik uitgejaagd door vervelende Franse bus-controleurs en de vele trappen van de metro wilde ik niet wagen mijn zware, logge fiets.

Het resultaat is echter meer dan bevredigend; mijn fiets is helemaal opgepoetst, mijn banden zijn weer tip-top, ik ben weer een Parijs' avontuur rijker, heb een nieuwe vrienden gemaakt én een onderwerp voor een blog gecreeerd!

Venancio de fietsenmaker! Met Lena (de kat) links in mijn fietstas.