Halloween

En ik blijf maar bloggen. Op een één of andere manier moet 't er allemaal meteen uit, dus doe ik dat maar. Zoveel indrukken en mijn hoofd zit zo vol met van alles. Het is dus erg fijn om een uitlaatklep te hebben.

Ik had gisteren met Shanti afgesproken, of eigenlijk ben ik op goed geluk naar haar Yoga klasje gefietst(!) om haar weer een dikke knuffel te geven. Ik heb haar ontmoet op het Neale Donald Walsch congres en wilde haar absoluut nog eens ontmoeten. Wat een fantastische vrouw! De yogales heb ik helaas gemist, ik was hopeloos verdwaald in Parijs. Nu ben ik redelijk goed georienteerd en kaartlezen kan ik ook, maar heb het evengoed gepresteerd om een perfect rondje te rijden in de stad. Vloekend en tierend maar weer terug gereden om een uur te laat op plaats van bestemming te komen.

Maar goed, 't was heerlijk om Shanti weer te zien. Ik ben direct meegesleurd naar haar kersverse nieuwe vriend, waar we fantastisch hebben geluncht. Iemand ooit Kaki op? Hebben we dat uberhaupt in Nederland? Anyhow, it is divine!

Ik baal er wel van niet direct mee te kunnen babbelen in 't Frans. Maar ach, wat wil je na een week! Toch voelt 't stom en ik word er erg onzeker van.

Shanti's Engels is gelukkig prima en we hebben de hele middag gebabbeld. Heerlijk!

Vandaag is 't Halloween, tijd om een feestje te zoeken ergens, haha! Eén optie heb ik al, een leuk Italiaans, zigeuner bandje Guappacarto treedt vanavond op, op een boot -La Dame de Canton- aan de Seine. Ik ga maar 'ns kijken. Eng? JA!

Visjargon

Een gewone donderdag gisteren en ik besloot te gaan vissen. Ik heb mijn hengel uitgegooid in de prachtige vijver van het internet, met een klein, maar krachtig net(book) en enkel wat vlotte woorden als aas.

Een goede visvijver is nederlanders.fr, scholen van mogelijkheden zwemmern daar rond. Ook couchsurfing.com heb ik afgesurft en uiteraard her en der ge-netwerkt.

Ik had redelijk snel beet. Voor een mogelijk nieuw appartementje, een klein kamertje ook hier in het 17e arrondissement (Noord-Parijs). Nog even afwachten of ik deze smakelijke karper kan binnenhalen.

Netwerken of lijntjes uitgooien. Voor mij hebben deze woorden binnen een week een heel andere betekenis gekregen. Ze zijn het visjargon voor het opbouwen van een nieuw leven!

Mijn ex-baas van Deltas zou overigens vast meer toepasselijke woorden weten. Die kan je taalkundig aan de haak slaan, helemaal fileren en vervolgens in de pan hakken.

post-it mandala

Ik heb alle kaartjes, post-its en spreuken van mijn afscheidsfeest uiteraard meegenomen, een muur-mandala is het niet geworden, maar persoonlijk vind ik het een uitermate mooie compositie. Allen nogmaals dank!

Rue de Batignolles

Gabrielle en Alexis. Dat zijn de twee namen die ik nodig had om dit appartement te bemachtigen, midden in het 17e arrondissement. Voor 11 dagen. Voor een paar honderd eurootjes.

Het is ongelooflijk!

Na een gezellig avondje met Marloes en Martin vertrokken zij de volgende middag richting Holland en had ik inmiddels een hostel geboekt. Was wel een raar moment, om ineens midden in Parijs te staan, in je eentje.

Hostels zijn gelukkig een redelijk veilige keuze en beter nog, Alexis, de jongen achter de balie was zeer behulpzaam toen ik vroeg naar appartementen in Parijs. Sterker nog, hij had een vriendin Gabrielle en zij moest toevalligerwijze naar 't buitenland voor een aantal dagen.

Anyway, ik zit nu in haar 40m2 appartement met alles-erop-en-eraan in Rue de Batignolles nummer 10bis.

De afgelopen dagen aan een paar toeristen uit dat ene hostel Parijs laten zien. En zij hebben me op hun beurt kennis laten maken met Libanese en Indiase restaurants.
Verder geen plannen, het is hier prachtig weer, ik geniet met volle teugen van de stad, de mensen en de vrijheid.

Het allermooiste...fietsen. Wat een feest. Fietsen door Parijs. Mocht je een weekendje gaan, haal zo'n Velib uit een apparaat en fiets de hele stad door. Er zijn fietspaden, borden en ze hebben echt hun best gedaan. Knooppunten (dwars over Place de la Bastille) zijn dan wel weer dodelijk, maar tot nu toe hebben zowel ik als mn fiets hebben alles overleeft.

Feest & Vertrek

ZO! Afgelopen vrijdag mijn afscheidsborrel in de Beurs. Het was feest! Allemaal ontzettend bedankt voor de mooie woorden op kaarten of post-its, sms of mail, voor de cadeautjes (de meeste gelukkig op reisformaat), voor alle knuffels, de ‘ahhhh-ik-ga-je-toch-echt-missen’-uitspattingen en alle mooie, prachtige geluk- en succeswensingen.

De afgelopen twee dagen waren meer dan hectisch, op een gegeven moment ontstaat er een soort roes waar je niet meer uitkomt en moet je uitkijken dat je je doel, dromen en motieven niet uit het oog verliest.

Met een kater, twee tassen en een fiets op een prachtig vergaarde fiets-imperial zit ik 'as we speak' op mijn nieuwe netbookje in de auto te typen. Dat is op zich al heel gaaf! Martin en Marloes hebben ook zin in een gezellig weekendje Parijs, dus dat zit wel snor.
En ik kan ik alle vrijheid en blijheid zeggen dat ik voor vanavond weet waar ik slaap en dat is het wel zo’n beetje. Plannen? Ja! Heel veel! Eerst maar eens een zeer exclusief appartementje zoeken op een toplocatie voor een spotprijsje.

Gewoon door blijven dromen natuurlijk.

Voorwaarts!

Changing plans

Russell en ik in Parijs afgelopen week

Okay, okay toegegeven...het originele plan was om alleen Parijs in te duiken en te zien waar het schip strandt. Maar toen de plannen wijzigden en Russell vertelde dat hij gezellig een maand bij me in Parijs mee kwam genieten, vond ik dat natuurlijk helemaal fantastisch.

De plannen zijn wederom gewijzigd. En da's niet heel erg fijn, in deze reeds spannende en onzekere periode. Russell heeft besloten niet naar Parijs te komen, vanwege zijn gezondheid. Sterker nog, hij keert terug naar Canada om zich te laten onderzoeken. Zeer begrijpelijk uiteraard, gezondheid gaat absoluut voor.

Voor mij was het even omschakelen. Ik heb alles op alles gezet om voor ons beide een prachtig, mooi gelocaliseerd appartement te vinden en nu gaat dat misschien niet door.

Maar misschien ook wel! Kan natuurlijk ook in mijn eentje verder zoeken (en vinden!). En ja, ik denk dat het zo veel beter is. Ik moet deze gigantische grote stap in mijn eentje maken, zo blijkt wel weer.

Maar toch jammer.

Mijn lift naar Parijs is geregeld, ik heb lang gedacht dat Parkfeester Rob me zou liften, het worden uiteindelijk Marloes & Martin! Allen uiteraard waanzinnig bedankt voor dat geweldige aanbod.

Zaterdag 24 oktober 2009 is de grote dag!

Afscheidsborrel

Vrijdag 23 oktober 2009 - 20.30 uur in Cafe de Beurs

ABBY'S AFSCHEIDSBORREL!!

Tot dan!

Laatste week

Moeders helpt mee mijn voor- en achtertuin onkruid vrij te maken!

Wie wel eens bij is geweest, weet vast van mijn eeuwig durende battle tegen het woekerende onkruid. Dat ga ik zeker niet missen aan dit huisje!

Nog 1 weekje. Mijn huis raakt leeg. Met verhuizen is het zo dat de spullen enkel verplaatst worden en indien nodig vervangen. Dit is toch iets anders. Een mens heeft best veel spulletjes en het is een heel karwei om bewust alles in je handen te hebben gehad met de vraag: verkopen, weggooien of bewaren?

De komende maand zal ik in Parijs een prachtig, ruim appartement betrekken op een superlocatie in 't centrum van Parijs, samen met Russell. We gaan gewoon een maandje samenwonen! Ff relaxen! Vanuit daar zie ik wel weer verder, baantje in de toeristische sector misschien?

Parijs & Neale

Mijn eerste ervaring met Parijs heeft uitstekend uitgepakt; een appartementje midden in Parijs, goed gezelschap, mooie mensen ontmoet en veel geleerd op allerlei vlakken!

Dinsdag 6 oktober was een topdag, Russell was uitgenodigd door Humanity's Team Frankrijk om een presentatie te houden over zijn 1mandala project. Voor 1000 man! Hij mocht een kwartier spreken voordat het officiele programma begon, een speech van Neale Donald Walsche, een zeer bekende Amerikaans auteur, oa. van 'Ongewoon gesprek met God'.

Mensen die praten over energie, intenties, de 'new age', divinity, liefde en free hugs....voor mij was het een regelrechte shock. Ik heb werkelijk gedacht dat ik op een andere planeet was. Misschien was dat ook wel zo! Halverwege de dag ben ik echter 'geland' en besloten dat ik dit alles best kan begrijpen.

Bovendien had ik mezelf een fantastische taak toegeeigend, ik heb een prachtige spiegelreflex camera uit iemands handen gegritst en het hele evenement gefotografeerd, 5gb aan foto's gemaakt. Ze komen waarschijnlijk op de site, http://www.humanitysteam.fr/.

Nog twee weekjes in Nederland om alles af te ronden en dan mag ik weer terug! Terug naar een huissleutel van een appartementje in Parijs en een Metropas...