Maand van de spiritualiteit

Sinds een aantal jaar is november de ´maand van de spiritualiteit´. Vooral voor het boekenvak overigens. Dit is dé periode van het jaar waar ik twee jaar geleden het esoterie*-assortiment van Uitgeverij Deltas diende te promoten.

En met succes!

Want deze maanden, met het eindejaar naderende, is het gros van het Nederlandse volk sneller van het rationele pad te krijgen. Alsof ze op zoek zijn naar geluk voor het nieuwe jaar. In welke vorm dan ook.

De boeken over astrologie en horoscopen verkopen ineens beter, evenals boeken met titels als ´In balans´ of ´Een gezonde toekomst´ en alles met ´Geluk´. The Secret gaat vaker over de toonbank, en Eten, Bidden en Beminnen staat mede door de film weer hoog in de ranglijsten. Dat voor die aankopen van spirituele boeken een hele promotionele maand nodig is, vind ik wel weer jammer maar het is een goede ontwikkeling. Mensen staan er open voor. Er worden vast ook alternatieve goede voornemens gemaakt tegenwoordig (volgend jaar ga ik écht op yogales!).

Dan op de televisie; de dog whisperer op Discovery Channel, die praat over de goede en slechte energie die baasjes op hun geliefde huisdier projecteren, of alle letterlijk geest-verrijkende programma's zoals Paranormale kinderen of Derek Ogilvie en de beeldschone heks Susan Smit die populairder is dan ooit.

Spiritualiteit is hartstikke hot!

Nu weten de meeste bloglezertjes wel dat ook ik graag ronddraai in deze zweefmolen (ik kan het niet laten de prachtige boektitel te gebruiken van Susan Smit).

Zo ben ik onlangs afgereisd naar Baarn voor een prachtige Ayni-workshop, een onderdeel van de leer van de oude Inca-sjamanen, die de Ayni zien als hun immer stromende levensenergie.

Verder lees ik nog steeds alles weg van Osho, Walsch, Dyer, Tolle en Coelho onder de noemer spirituele ontwikkeling.

En ik heb sinds kort een abonnement op de Happinez...

Toch moet ik melden dat het allemaal erg verwarrend is en er zijn zoveel verschillende mogelijkheden om spiritualiteit te benaderen. Je ziet soms al vlekken voor de ogen, voordat je zogezegd verlicht kan worden. Ik noem willekeurig NLP, chakraleer, reiki, beschermengelen aanspreken, Human Design ontwerpen, Kabbala, en religieuze stromingen als het Boeddisme, Chinese wijsheden, de Inca's en Maja's, Yogi en nog veel, veel meer!

Veel mensen zoeken dan ook een richting wat bij hen past. Yoga voor de actieve mens, meditatie voor de dromers, chinese acupunctuur als het medisch niet lekker loopt en heel velen raken beinvloed en gepassioneerd na een bepaalde gebeurtenis.

Dit kan zijn het lezen van een boek, een bepaalde ziekte, iemands dood of een ontmoeting met een sterke spirituele persoonlijkheid.

Voor mijn Ayni-lerares was het haar eerste ontmoeting met een Inca sjamaan in Peru om volledig geinspireerd te raken in 'the Inca-way'. Sommigen zweren in de overtuigingen van Eckhart Tolle na een lezing van hem en anderen worden fanatieke aanhanger van een Ashram in India, na het zien of lezen van Eten, Bidden en Beminnen.

Het leest tussen de regels door, ik heb mijn bedenkingen bij deze plotselinge 'passies', deze radicale omschakeling in iemands leven. De zogenaamde 'life-changing'-moments.

Allereerst ben je nog altijd zelf verantwoordelijk voor alle veranderingen die in je leven wel of niet gaan plaatsvinden. Ten tweede vind ik het plotseling aanhangen van een geloof, een overtuiging of een andere spirituele stroming precies hetzelfde als bijvoorbeeld lid zijn van de Frans Bauer fanclub, een bezielend lid zijn van de plaatselijke sportverening of fanatiek kantklossen. Hetgeen wat je doet, geeft je een identiteit. Het plaatst je in een hokje en daarin zijn veel mensen heel tevreden, het geeft een veilig gevoel. Ik ben lid van, ik hang deze beweging aan. Het is een positie in de samenleving, een veilige aanpaling in de cultuurtuin. Het is ook een soort religie, een soort geloof.

Nu ben ik nimmer heel beinvloedbaar geweest en ik ren niet achter de eerste de beste interessante persoon aan of ga die spiri richting op, dus dat verklaart enigszins mijn aversie voor hokjesgeest denken. Zo ben ik ook nooit enorme fan van Take That of zo geweest (nu wel een beetje, overigens...!)

Het enige probleem dat ik heb met het fanatiek aanhangen van een juist een spirituele beweging of stroming is dat het haaks staat op de overtuiging van het daadwerkelijke spirituele doel. Of beter; de weg die genomen dient te worden om het doel te bereiken.

In de basis komen alle spirituele organisaties, boeken, methoden, stroming en beweging namelijk maar op 1 ding neer: ontdekken en weten wie je bent!

Wat deze hele spirituele eredivisie aan auteurs en leiders ons willen vertellen is NIET je identiteit verliezen door een spirituele stroming aan te hangen, maar juist op zoek te gaan naar wat er zich binnenin jezelf afspeelt. Wat je eigen identiteit is...

Is het niet vreselijk tegenstrijdig?

Dus niet: Ik zit op yogales, dus ik ben 'aan mezelf aan het werken', dus ik ben goed bezig, dus ik ben spiritueel, dus ik ben een yogi.

Maar wel: Je zit op yogales, dus ik ben een reis aan het make om jezelf te leren kennen. Je bent op weg naar je innerlijke zelf, je eigen identiteit en yoga biedt je de rust en de mogelijkheid om naar jezelf en je lichaam te kunnen luisteren.

Zelf val ik vaak terug op de 'dus niet' logica, hierin moet ik heel eerlijk zijn. Gelukkig kan ik altijd een boek van de plank pakken of de Happinez lezen om mezelf te herinneren dat deze gedachtengang krom en onwaar is.

Het gaat met moeite, maar ik wil mijn spirituele ontwikkeling identiteitsloos houden, ik wil hierin vrij en onafhankelijk zijn en niet zozeer cursussen volgen of boeken lezen 'die goed voor je zouden moeten zijn'.

Hiervoor heb ik bijna een soort zelfbescherming nodig om alsnog niet te verdwijnen in het oerwoud dat spirituele ontwikkeling heet. Die zelfbescherming is de visie die ik op dit moment heb betreffende spiritualiteit. Of ja, het is eigenlijk ook een soort geloof, een soort religie. Maar wel die van mezelf.

Ik hoop mijn visie ooit nog eens te delen op dit blog.


*Esoterie - in het boekenvak de verzamelnaam voor alle spirituele boeken

'We kijken nergens meer van op, we lullen overal in mee, maar hoe het verder moet, we hebben geen idee....het zou allemaal een stuk simpeler zijn als het niet zo ingewikkeld was' - De Dijk

Losse vastigheid

Zo ben je een loslopend flierefluitertje die overal heen fladdert en zo ben je officieel huurder van een stukje bebouwing in Breda.

Vandaag was het officieel huurcontract-teken-dag. Diep van binnen vond ik het doodeng, het betekent namelijk dat ik weer een vaste plek heb met alle verantwoordelijkheden en vaste lasten van dien. En ik ben erachter gekomen dat ik toch echt niet zo'n klusser ben, noch mijn broer. Dat klussen wordt nog een zware klus (mocht iemand een middagje mee willen helpen, ik hoor het graag!).

Maar daar zit 'm natuurlijk niet de echte angst. De nieuw verworven vaste plek houdt namelijk in dat ik niet zomaar even de wereld kan overvliegen of een half jaar weer ergens anders kan gaan wonen.

Een vaste plek betekent geen vrijheid.

Nu ben ik gelukkig niet heel zwart-wit denkend aangelegd, dus ik probeer mijn brein voortdurend te motiveren om het idee 'geen vrijheid' bij te sturen en zelfs geheel uit te bannen.

Uiteindelijk moet ik gaan denken en geloven dat een vaste plek in Nederland eigenlijk heel voordelig, leuk en gemakkelijk is en ja, zelfs méér vrijheid biedt dan voorheen!

Dat ik best een tijdje weg kan of zelfs tijdelijk kan werken in het buitenland en daarbij een appartementje in Breda kan aanhouden. En beter nog, immer kan terugkeren naar een heerlijk plekje voor jezelf (al dan niet gedeeld met broerlief).

Het is net alsof ik direct proef op de som wilde nemen, gezien het feit dat ik binnenkort ruim twee weken naar Brazilie ga. Maar een reisje naar Brazilie stond al erg lang gepland. De ideale situatie diende zich aan toen Claudia & Adam uit Breda me meevroegen op hun reis naar Rio de Janeiro. En ja...dat soort dingen moet je mij ook niet vragen natuurlijk. Ik heb direct al mijn vriendjes & vriendinnetjes uit Sao Paolo gemaild dat ik binnenkort een bezoekje aan hen kom brengen! Heb er zin in!

Een nieuw land en een nieuw pand. Allemaal in één maand. Leuk hoor.

Eens kijken hoe lang ik deze losse vastigheid kan volhouden. Ik heb vastigheid al geprobeerd. En los(bandig)heid. Misschien is dit wel de ultieme combinatie.

Samenwonen

Tja, weer terug in Nederland is toch wel ff wennen. Normaal -de afgelopen lente & zomer- waren mijn basiszorgen waar te slapen en wat te eten. Het leven in Nederland -en laat ik het lief zeggen- iets gedetailleerder.

Of het werkelijk meer inhoud heeft, weet ik niet, het is in ieder geval intensiever, vermoeiender en uitputtender.

Ja, jullie lezen het goed; op één plaats leven is moeilijker dan freewheelen!
Voor mij althans.

Alle respect voor iedereen die 't hoofd hier boven water kan houden met én een fijne baan, én een goedlopend sociaal leven, én familietijd én vakantietijd én een leuke relatietijd, én een running household...Voor sommigen met kids! R.E.S.P.E.C.T.

En aangezien ik als verloren dochter alweer een weekje of wat bij moeders, Twisty & Frodo (haar twee hoogbejaarde katten) ben in getrokken is het eigenlijk een luizenleventje! Heerlijk hoor en om van de gelegenheid optimaal gebruik te maken, heb ik de laatste tijd de start gemaakt in de overdracht van oude familietradities.

Of in ieder geval de nijverheden en ambachten die al enkele generaties meegaan. Zo heb ik de recepten voor ertwen-, tomaten-, en pompoensoep nu redelijk onder de knie. En de exacte receptuur van mijn grootmoeders appeltaart mag ook NOOIT verloren gaan! Daar wordt aan gewerkt.

Hierna ben ik nog verder 'in de leer gegaan' en inmiddels ben ik een heuse sjaal aan het breien en heeft mijn moeder mij de beginselen van de naaimachine bijgebracht!

Daarnaast gaan we samen sporten, naar visites en theater en tussen haakjes (aangezien ik niet graag reclame maak) de musical Soldaat van Oranje is absoluut een aanrader!

Maar goed, aan alle kneuterige quality-time komt een eind, 't wordt tijd dat ik ontsnap....ehh...verhuis!

Binnenkort ben ik dus te vinden in Breda, waar ik een leuk appartementje heb gevonden. Het is een heerlijk vooruitzicht om een eigen plekje te bezitten, waar ik ten allen tijde naar kan terugkeren (als ik bijvoorbeeld terugkom na een maandje Brazilie of zo...).

Voor kostenbesparing, gezelligheid en nog tal van andere voordelen ga ik op deze leuke plek samenwonen met....mijn broer Dennis, Onyx & Buffy (zijn twee katten van middelbare leeftijd).

Ik heb er enorm veel zin in! (behalve dan in het verhuizen, verven, verbouwen, inrichten en de hele flikkerse boel).

En moeders? Die mag gerust op visite komen, hoor. Mét zelfgemaakte erwtensoep uiteraard!