On the move!

Abby is on the move again! En wat heb ik daar toch altijd vreselijk veel plezier in.

Vanochtend stond ik in alle vroegte op een tram/metro/trein in Amsterdam te wachten. Kort daarna vloog ik boven de bevroren kustlijnen van New Foundland. Ietswat later zag ik uitgestrekte dorpen en steden van de verenigde staten, met besneeuwde daken en witte velden. Het kwam bij me op dat ik nog nimmer had gevlogen in wintertijd.

Vanmiddag liep ik langs de torenhoge wolkenkrabbers van downtown Chicago! Geshopt bij Macy's, koffie gedronken bij Starbucks en m'n veel te grote bed op m'n hotelkamer uitgeprobeerd. Ik ken maar één land waar ze boxsprings zo hoog maken, dat je letterlijk uit je bed moet springen!

En dat allemaal op één dag! Althans, stiekem ben ik al wel iets langer wakker dan 24 uur.

Het blijft me verbazen hoe 'bereikbaar' of 'klein' de wereld is. Je pakt gewoon een vliegtuig en komt zomaar even een ander land, een andere cultuur, binnenvallen.

En dan nog wel Amerika! Het land blijft me keer op keer verbazen, maakt indruk op me, zowel positief als negatief. Ik weet nooit of ik bepaalde gewoonten, zaken hier raar moet vinden of juist bewonderingswaardig.

Het feit al dat ik ben uitgenodigd voor een feestje hier in de States en 'of ik even wilde komen overvliegen' brengt al tweestrijdige gevoelens met zich mee! Briljant of Bizar?

Ach, wat maakt 't uit! Pluk de dag en geniet ervan!

Love is in the air!

Mijn vriendin Suzanne is verliefd. En hoe! Zodoende wil ik het graag hebben over het gevoel 'verliefd zijn'. Het is toch iets prachtigs & geweldigs en ik hoop en denk dat iedereen dat wel eens heeft gevoeld, heeft ervaren, zij het vaak, lang, kort, maakt niet uit.

Bij Suzanne heb ik een aantal symptomen kunnen ontdekken, die verliefdheid met zich meebrengt. Het kan een vriendschap aardig op de proef stellen, kan ik je zeggen! Zo krijgen alle liefdesliedjes op de radio -hoe cheesy ook- ineens betekenis en ze quote ze letterlijk. Al haar dagen zijn helder en zonnig, ookal regent het pijpenstelen. Een allereeuwige glimlach siert haar gezicht en wanneer de desbetreffende naam genoemd wordt, wekt dat een giechelbui op waar een gemiddeld 16-jarig meisje nog een puntje aan kan zuigen. Ze lijkt elke dag te stralen.

Wauw, denk ik, dit gevoel zou iedereen op elke moment van de dag moeten hebben! Zou dat haalbaar zijn, denk je?!

Maar het brengt ook vervelende dingen met zich mee. Ze heeft concentratieproblemen, weinig eetlust, ze staat urenlang wanhopig voor de garderobekast alvorens een date en heeft slapeloze nachten (haar malende menselijke brein is maar op een ding afgesteld).

Ik ben erover gaan nadenken. Over verliefdheid. Wat is het precies en waarom uit het zich zo? Nou, de wetenschap (lees: een google zoekopdracht die naar wikipedia leidt) is er heel duidelijk over; verliefdheid is niets meer en minder dan een extra aanmaak van wat hormonen en iets genaamd neurotransmitters. Het is erg verslavend en het verdwijnt sneller dan je zou willen...

Do we care? NO!

Want er is dan wel wetenschappelijk aangetoond hoe verliefdheid zich genereert in het lichaam, feit blijft dat dit zich op zoveel verschillende manieren uit dan er mensen op de wereld zijn. Chemische reactie of niet, verliefd zijn is uniek, persoonlijk en iedereen beleeft de gevoelens anders!

Hoe voelt verliefd zijn nou echt? Denk er maar eens over na, dat heb ik ook gedaan.

Voor mij is het een uiterst sterk & krachtig gevoel van verlangen, pure vrijheid & euforie. Het is erg gelukmakend, maar anderzijds ook onbeheersbaar en ongrijpbaar. Alsof je alle controle over jezelf kwijtraakt. Verliefd zijn houdt je in een houdgreep alsof alle cellen in je lichaam tegen elkaar gedrukt worden. Je functioneert nog wel normaal, maar je brein maakt overuren en kan het gevoel niet meer rationaliseren. Dat is het! Je wordt er on-rationaliseer-baar van. Je brein kan verliefdheid niet zo goed bevatten, weet niet wat 't ermee moet. Om letterlijk stapelgek van te worden dus!

Het wordt nog erger; tientallen keren per dag glijden je gedachten weg, je kunt je nergens meer op concentreren, dagdromen wordt zo natuurlijk als ademhalen en soms, als je aan die persoon denkt, kan je in gedachten in elkaar zuchten, vallen als een vliegtuig bij hevige turbulentie, weke ledematen krijgen en vervolgens een zucht slaken alsof al die krachtige liefdesenergie die in je zit letterlijk eruit moet!

Eigenlijk is verliefd zijn heel vervelend.

Maar we zouden het voor geen goud willen missen, toch Suzanne?!

Doelloos drijvend

Een gigantische driemaster drijft doelloos op de grote oceaan. Het logge zeilschip dobbert loom op de stroming van de zee. De zeilen zijn gestreken. Er is geen wind. Het water is kalm, zacht en vredig. Meeuwen schreeuwen hoog boven de masten, het zeewater spat lichtjes op tegen de boeg en de zilte zeelucht ruikt verfrissend en puur. Het anker is getilt, de koers is gezet, maar de kapitein is zoek. En er is geen wind.

Als je je bovenstaande voorstelt, is het best een triest beeld. Een stuurloos zeilschip in het midden van het grote water. Alle krachten en middelen zijn aanwezig op dit schip om wereldzeeën te veroveren, op schattenjacht te gaan, werelddelen te ontdekken of om goederen uit Indonesië te importeren, maar door het ontbreken van wind en een kapitein komt dit immense vaartuig geen meter vooruit.

Nou, dat is precies hoe ik me afgelopen maand heb gevoeld! Het ontbrak me stuwende kracht om me ergens toe te zetten en bovendien was de kapitein in mij volledig zoek! Geen ritme in je leven, geen vastigheid, geen werk, geen nut, lang uitslapen en niks doen. Doelloos televisie kijken. Door de klusbomen het huizenbos niet meer kunnen zien. Het waren allemaal signalen dat ik volledig uit koers vaarde.

Of er inmiddels iets veranderd is?
JA!

Doemdenken is vrij gemakkelijk. Het is erg gemakkelijk om te denken dat iets niet gaat, kan of mogelijk is. Dat het leven je overkomt en je geen keuzevrijheid hebt. Het is dus erg gemakkelijk om jezelf volledig de grond in te denken.

Wel bizar eigenlijk, mensen kunnen zich met hun eigen brein volledig de nesten in werken, daarvoor hoeft er niet eens daadwerkelijk iets te gebeuren. Op zichzelf is dat eigenlijk een unieke prestatie, maar niet helemaal wat we willen, geloof ik.

Met dit gegeven zou je jezelf dus ook gelukkig kunnen denken. Ik denk dat het daar begonnen is. Het begint altijd bij het begin. Bij het nu, bij het zijn. Dat is wat ik heb gedaan, zomaar op een middag, lopend op straat: 'En nu hou je op met doemdenken en geniet je van het feit dat je in de winterzon op straat loopt, op weg naar huis', dacht ik bij mezelf.

En vanaf dat moment ging alles beter!

Ik lul niet, hoor. Het was echt zo.

Alhier zit ik achter mijn netbookje, wederom een beginnend negatief blog te schrijven, eindigend in een positief verhaal! Ik zit heerlijk op een stoel, aan een tafel, in mijn huisje en kijk uit op gloednieuwe rolgordijnen. Geloof me, dat heeft best wat werk gekost!

Dit alles is oud nieuws overigens, voor de ongeduldige, flitsende, alles-in-één-keer-willende Ram. Er zijn maar weinig sterrenbeelden die zó sterk in gemoedstoestand fluctueren, om het zo te zeggen. Op en neer, down en up, positief en negatief. 'De Ram is energiek, doeltreffend en wilskrachtig. Behalve als zij dat niet is'. Uh-hu.

Ik denk wel vaak dat ik de enige ben die van tijd tot tijd deze turbulente emotie-bende moet doorstaan, maar dat zal wel niet.

Maar zeker weten doe ik het niet, niet iedereen schrijft dat namelijk op een openbaar blog. Al kan ik dat wel aanraden, het werkt enorm bevrijdend!