Hongarije

Hardcore socialistische flatgebouwen. Oude mannen met bierbuiken. Vervoersmiddelen uit de 19e eeuw, waaronder paard en wagen. Wie iets meer geld heeft rijdt op de fiets. Of neemt de bus. Wie nog wat meer geld heeft, bezit een oude Trabant of een Lada. Vervolgens maakt de economische demografie een enorme sprong en dat zie je aan restant van de weggebruikers: dan rijden er enkel nog Mercedessen en BMW's rond.

Hongarije is een land dat zich nog geen twintig jaar geleden heeft losgeworsteld van het Sovjet communisme. Na de val van de muur, is niets meer hetzelfde gebleven. De oudere generatie weet zich geen raad met de democratische vrijheid. Alle jongeren 'vluchten' weg uit hun land, op zoek naar betere oorden met meer mogelijkheden en betere loonstroken. Geboortecijfers dalen hier en de kans om als Euro-land in aanmerking te komen is heel, heel klein.

Wat heeft Butterfield & Robinson hier te zoeken, vraag je je af. Rijke Amerikaen door dit land heen te laten fietsen?

Er zijn zeker een paar redenen. Het landschap is er prachtig. De wegen zijn rustig, vlak en uitgestrekt. Je kan er heerlijk fietsen. 20 km lange wegen immer gerade aus. Heerlijk. Door de maisvelden en andere gewassen, uitgestorven dorpjes met kasteelruines met grazende koeien als enige getuigen van je aanwezigheid. Het is niet mogelijk om NIET uitgerust van je fietstocht terug te keren. Fietsmeditatie was nog nooit zo gemakkelijk.

Bovendien heeft elk land zijn 'hoge klasse'. Vandaar dat er zelfs in Hongarije 5-sterren hotels te vinden zijn, met alles erop en eraan. En B&R heeft ze allemaal geboekt!

En dan de wijn. De wijn! Dit weet niemand, maar Hongarije is een wijnland. Zelfs nu, midden in september is het nog aangenaam warm. De oogst is laat in de maand en de druiven -de meesten wel geadopteerd van de Fransen en de Oostenrijkers- zijn van prima kwaliteit. De Merlot die ik vandaag ontving in Chateau Hertelendy was er een om hier in mijn blog te vermelden. Verrassend goed, bijna beter als in Frankrijk.

Mijn coguide Tibor (uit Budapest) heeft er zelfs een geheel blog over: DoubleVeal. Mijn wijninteresses (en kennis) zijn nog altijd van bescheiden aard, maar ik had toch niet gedacht mezelf ooit te verdiepen in Hongaarse wijn, toen ik me bij B&R aanmeldde.

Mijn Hongaars vordert gestaag. De oorsprong ervan is half Siberisch en half Fins. Het is een rottige taal om onder de knie te krijgen. De trema's en accenten op de klinkers vliegen je om de oren en bij meer dan drie medeklinkers op een rij, haak ik af. Morgen gaan we richting Bakonyszentkirály...ik bedoel maar!

Tijdens de pre-trip (voorbereidingsweek alvorens de echte B&R trip) met Tibor fietsten we in de Oostenrijkse bergen, dronken we Oostenrijks bier, zwom ik in het grootste meer van Europa (Balatonmeer) en dronk ik heerlijke Hongaarse wijn. We zagen wonderbaarlijke natuurverschijnselen als moonbridges over het het Balatonmeer, drie-dubbele regenbogen en aurolen rondom de volle maan. We aten goulash soep, bezochten we spa's en sauna's en ik zwom nog meer in meren, thermobaden en rivieren. Bovendien leerde ik fietsen op een eenwieler! Het was als een ware vakantie!

Tijdens de daadwerkelijke trip bleek deze vakantieweek geen overbodige luxe geweest. Het werd een zware, oververhitte week. Maar we hebben het overleefd. En ik ben een culturele ervaring rijker. Hongarije is werkelijk een prachtig land met verborgen schoonheden.

Vakantie in eigen land

Er zijn nog zoveel plekken op de wereld om te ontdekken. De continenten Azië & Afrika heb ik nog maar sporadisch bezocht en recentelijk heb ik ondervonden dat mijn reislijst van Europa ook niet erg lang is. Ik vergeet het soms, maar Oost-Europa is ook Europa. Landen als Roemenië, Kroatië, Servië, Tjechië, Slowakije en Hongarije, waar ik nu ben, hebben allen hun verborgen schatten en rijkdommen. Hongarije is in ieder geval een aangename verrassing. Het is hier prachtig!

Maar, het reizen moet even op zich laten wachten. Alleerst zijn er nog twee B&R trips die volbracht dienen te worden. Ik ben er uitgerust genoeg voor, want de afgelopen twee weken in Nederland heb ik 100% als vrije tijd besteed. Twee weken lang heb ik alleen maar leuke dingen gedaan; volop feestjes gehad, rondgehuppeld in de Efteling, een heerlijke dag Den Bosch gehad, als een ware toerist Delft bezocht en natuurlijk een lang weekend Lowlands meegepakt.

Een kleine reportage hieronder:

Tja...de Efteling. Samen met Claudia ga ik ieder jaar even he-le-maal los. Joris en de Draak blijft een hoogtepunt (je ziet, ik was erg onder de indruk van de merchandise). Het nieuwe Raveleijn is een ware deceptie. Dit schrijf ik met pijn in mijn hart, want de magie van de Efteling heeft me nog nooit teleurgesteld. Echter, ze mogen opvliegen met hun Raveleijn-show, er zal geen raaf naar kraaien.


Samen met Thijs bezocht ik Delft, waaronder de Nieuwe Kerk, tjokvol Vaderlandse geschiedenis! Onze Hollandse held Willem van Oranje ligt er begraven, samen met de gehele Koninklijke familie. Voor geschiedenisliefhebbers een echte aanrader. Voor wat levendigheid daarna, kun je altijd naar de Botanische tuinen van de TU Delft. Prachtig.

Samen met mijn moeder en tante bezocht ik Den Bosch. We hadden een heus dagprogramma en ditmaal waren de rollen omgedraaid: Marian zorgde voor een goed verloop van het strakke tijdschema, als een ware reisleidster! 's ochtends de eerste Bossche Bol, dan een steptocht (!), lunch, tweede Bossche Bol, een Binnendieze rondvaart, shopppingtijd, een derde Bossche Bol en weer naar huis.



En dan Lowlands. Samen met 55.000 andere mensen kon ik nog net twee dagen meepikken van het Leukste Festival van het Jaar. Een superfeestje, als altijd.

Ach, de grote continenten der aarde blijven nog wel even op z'n plaats, die kan ik altijd nog bezoeken. Veel belangrijker is quality-time met vrienden en familie. En daarvoor hoef je Nederland niet uit!