Oei, is het alweer een week geleden. Het lijkt veel minder! Pantin, waar ik momenteel zit is erg geslaagd tot nu toe. `t appartement is gelegen naast een gigantisch park met een pitoresque kanaal (zie foto), waar ´t afgelopen weekend een heus sportparadijs was. Zodoende heb ik op zaterdagochtend tezamen met half Parijs het hele park afgelopen (hardlopen dan he).
Vrijdag na mijn yogales verhuisd. Ik ben nu officieel Coloc (afkorting van colocateur, wat weer een soort huisgenoot is). Martin, de man waarvan ik een kamer huur spreekt overigens alleen maar Frans in een perfect tempo met perfecte articulatie. Bovendien houdt hij van bellen, vertellen en vindt het niet erg dingen 6x te herhalen voor me. Oja en hij haalt ook croissantjes 'sochtends. Ik had het slechter kunnen treffen!
Want ’t is nog wel een ‘struggle’ hoor, dat Frans. Jeetje, ik moet toch maar eens ophouden me daar druk over te maken. Ik zit er potdikkie 2 weken. Ik ben veel te ongeduldig (ja, jullie mogen dat beamen). Maar goed, Abby wil heel graag meteen alles. En niet minder. Uiteindelijk vindt ze wel wat ze zoekt. Ze moet alleen goed kijken, opletten, ogen openhouden en vastpakken als je gevonden hebt wat je zoekt.
Dus keek ik gister willekeurig in een straat, zag een Canadese vlag, liep erheen en zag in prachtig gotische letters: THE ABBEY BOOKSHOP. Ja, wat moet je dan? Meteen vastpakken inderdaad! Dat heb ik dus gedaan, Brian aangesproken (de meest standaard, klassieke boekenliefhebber/verkoper die je je kan indenken, grijs pak, kalm om ongeduldig van te worden, brilletje: get the picture?), m'n CV vanaf mn Netbook laten zien en zodoende heb ik morgen een 'sollicitatiegesprek'.
Buiten het feit dat het een boekwinkel is MET mijn naam, is het de meest imposante boekwinkel die ik ooit heb gezien. Boeken tot aan het plafond, dubbele rijen met schuifkasten, stapels op de grond in een veel te klein winkeltje. Werkelijk fantastisch. Om naar 't toilet te gaan, moet je a la Anne Frank een volle boekenkast openschuiven.
To be continued...
Afgelopen woensdag nog een leuke borrel gehad. Ik had eerst met Philippe afgesproken (van Humanitys Team) en hebben wat gedronken en vervolgens heb ik 'm als nouvelle Parisienne meegenomen naar een Nederlandse borrel die ik tegenkwam op Nederlanders.fr. Was ontzettend gezellig, met ene Susanne gebabbeld. Aangezien de meeste lost souls op de NHTV hebben gezeten, (omdat ze toen ook al niet wisten wat ze moesten gaan doen), hebben we die avond op een boot aan de Seine, naast de Notre Dame alle leuke NHTV anekdotes even opgehaald.
Ja Abby, je moet wekl doordeweeks een keer wat schrijven.. daaerom lees ik je blog, zodat ik wat afleiding op m'n werk heb :)
BeantwoordenVerwijderenReageert nou iedereen via de mail of snappen ze gewoon niet hoe je blog werkt?
Wel vet dat je een fiets hebt die voor l'Arc de Triomphe heeft gestaan :P
Take care, Paul