woensdag 3 augustus 2011

Knijpkat

Op deze mooie woensdagmiddag was ik op visite bij mijn grootouders. Op 3 augustus 1950 zijn zij getrouwd, vandaar dat het vandaag weer een beetje feest was: 61 jaar huwelijk, dat is nogal indrukwekkend!

Terwijl ik mijn verhalen vertel over fiets- en wandelvakanties door Europa krijg ik een borrel en vertelt mijn opa de huidige stand van zaken hier in Breda. Hij mag dan al wel 90 jaar zijn, geen lokaal nieuwsfeitje gaat aan hem voorbij; alle kranten worden 's ochtends uitgespit.

Later proberen we mijn nieuwe koepeltentje uit voor Lowlands en laat ik op de buienrader van mijn smartphone zien dat we de tent maar snel weer moeten inpakken. 'Je neemt toch wel een zaklamp mee als je gaat kamperen?', vraagt hij even later. 'Dit is wat wij vroeger hadden', en op zijn beurt laat hij mij een knijpkat van Philips uit 1942 (!) zien. Het apparaatje doet het nog prima en mijn oma vertelt parmantig dat er tijdens WOII algehele verduisteringsplicht was en ze zodoende de knijpkat gebruikten.

Knijpkat van Philips uit 1942 (foto van Philips museum Eindhoven)


Terwijl ik met deze antieke knijpkat sta te spelen en mijn opa mijn gemaakte foto's door 'sliced' op mijn smartphone sta ik ineens stil bij dit merkwaardige tafereel.

Ondanks een generatiekloof van precies 70 jaar zijn we allebei met vergelijkbaar enthousiasme en verbazing onze nieuw vergaarde gadget aan het uitproberen. Dat ik dit nog mag meemaken!

Er zijn ook dingen die we niet van elkaar begrijpen, hoor. Alle computer gerelateerde communicatie zoals e-mail, facebook, skype en zelfs bloggen is moeilijk te bevatten voor iemand die nog nooit een beeldscherm heeft gezien of een toetsenbord heeft aangeraakt. Anderzijds kan ik me maar met moeite voorstellen hoe het straat- en woonbeeld er 60 jaar geleden uitzag; geen bestrating, paard & wagens, een voddenboer & melkboer die aan de deur kwam, geen stromend water en een huis met een huurprijs van 1 gulden 75 per week. En dit alles in het huis waar ik anno nu op de bank zit!

Erger nog is het vroegere beeld van reizen en vakanties! Dat kan ik me helemaal niet inbeelden. De boot van Engeland naar New York duurde drie weken en de vakantie van de gemiddelde Nederlander was een weekje naar het strand, eerder met de brommer of op de fiets dan met de schaars aanwezige automobielen!

Daar zou ik toch een beetje ongelukkig van geworden zijn.

Heden ten dage vertrek ik zondag met de trein naar Beaune, via Parijs en Dijon om vervolgens 1100km te rijden naar Berlijn voor een fietstocht van een week die weer naar Dresden leidt. Direct daarna, op een mooie zaterdag in augustus, heb ik een binnenlandse vlucht naar Düsseldorf, waar ik de trein neem naar Eindhoven, aldaar mijn broer staat te wachten met de voiture om mij richting Biddinghuizen te transporteren...

Goed ik geef toe, deze reis was voor mijn 'gewone tijdgenoten' al redelijk moeilijk te begrijpen, laat staan voor mijn grootouders.

Misschien is het ook een tikkeltje overdreven. Maar hé, ik vind mijn eigen 'campingflight to Lowlands paradise' meer dan waard!

See you @ WonderLLow anno 2011!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten