Oorverdovend!

Twee weken na mijn trommelvlies-transplantatie. Ik ben er helemaal klaar mee.

Carnaval heb ik grotendeels moeten missen, na twee uur intensief iets doen moet ik echt even gaan zitten en sporten, ho maar.

Alles in mijn hoofd maakt een oorverdovend geluid, het is een combinatie tussen een televisie-testbeeld en het aanhoudende lawaai van een horde Mediterrane krekels. Dit gaat gelukkig over, is mij verteld.

Als een ware paradox op die herrie, hoor ik met mijn rechteroor nog helemaal niks, omdat het trommelvlies nog wordt beschermd met een lading watten en gaasjes.

Zucht...
Geduld is een schone zaak.

Doodnerveus bij de KNO arts.


Een prachtige snee, nietwaar?