Weggeregend in Zwitserland!
Afgelopen zondag in Lauterbrunnen, Zwitserland waren we het beiden he-le-maal beu; we hebben de prachtige 5sterren camping achter ons gelaten, de zeiknatte 'De Waard'- tent afgebroken, in de auto gegooid en richting Zuid-Frankrijk gereden. Daar is het tenminste wél mooi weer.
Dachten we...
In Die aangekomen (regio La Drome, bij Valence) regende het net zo hard, al dan niet harder. In de stromende regen hebben Job en ik de inmiddels druipende tent weer opgezet, zonder zekerheid of er wel in geslapen kon worden die nacht.
Maar...
Eind goed, al goed. Vanochtend bij het ontbijt (buiten in de zon), konden we ons geluk niet op. Na alle ontberingen met kou, wind en regen in Zwitserland zaten we eindelijk in Frankrijk, in de zon.
Vanochtend keek ik achterdochtig omhoog om te zien of de zon wel écht scheen!
Normaliter zou ik niet een geheel blog wijden aan het weer. Maar waarom eigenlijk niet? Alles staat of valt ermee. Een fietstour door Nederland is met zekerheid minder leuk als het vijf dagen lang met bakken uit de hemel komt vallen. Kamperen is alles behalve leuk zonder zon. Bovendien is het gespreksonderwerp nummer 1, zeker nu.
Toch verbaas ik me én mezelf erover hoeveel invloed een drupje of een zonnestraaltje kan hebben op het humeur, de gesteldheid, de allesheid van mensen.
We zouden ons er toch ook gewoon overheen kunnen zetten, het weer accepteren zoals het is, ons er zonder boe of bah op aanpassen en lekker vrolijk doorleven (al moet ik met eerlijkheid melden dat deze instelling op een camping met tent héél héél moeilijk vast te houden zal zijn)?
Maar toch, de samenleving op zichzelf zou er dan beslist veel zonniger uitzien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten