De afgelopen wee weken in Oosterhout lijken alweer mijlen ver weg. Een fantastisch handbaltoernooi in Raamsdonksveer, een heerlijke fietstocht richting Tilburg om de hele familie te bezoeken, leutige babbelavondjes met Suzanne en een gezellige vrijdagavond op het Parkfeest; het is altijd weer als vanouds!
Dan...drie dagen fiets- en vaarvakanties en m'n hele wereld staat weer op z'n kop. Met een privé leven dat tot nul is geminimaliseerd en waarbij de fiets en vaarroutes en zorg voor toeristen de prioriteit hebben. Zelfs voor iemand met een redelijk groot aanpassingsvermogen is het even slikken.
Ze vragen nogal een hoop energie van me ditmaal. Canadezen en een hoop Australiers. Vijftien willekeurige mensen en de taak als tourbegeleider -naast het fietsen van A naar B- is de 'gezelligheid' erin houden om de groep tot één te maken. Het blijkt niet altijd te lukken en het blijkt ook dat er niets aan valt te veranderen!
En dat is toch redelijk nieuw voor mij, voor zo'n enthousiasteling zoals ik!
Geklaag over het weer, het eten, de lange afstanden, de kleine hutten en ga zo maar door! Werkelijk onvoorstelbaar.
De uitdaging om deze toeristengroep het enthousiasme over te dragen heb ik dus laten varen. Gelukkig blijven er genoeg kleine uitdagingen over. Zoals de fantastische dames uit Quebec - Trois Rivières die mijn kennis van de Franse taal tot ver over de grens trekken. Ik heb mezelf al betrapt; ik neem het accent razendsnel over en spreek m'n Frans al met een rrrrrollende R!
De schipper en bemanningsleden van de Holland - het schip- zijn daarnaast fantastische lui en daar haal ik mijn portie lol wel vandaan.
Maar ja, laten we hopen dat met het mooie weer ook de mooie toeristen gaan komen.
Ik kijk er naar uit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten