Afgelopen zondag, 11 april, was mijn verjaardag! Ik zit alweer in mijn negenentwintigste levensjaar, waarmee ik bedoel dat ik achtentwintig ben geworden.
De dag zal me nog lang heugen, aangezien het plaatsvond op een prachtig tropisch eiland met een snorkelsessie in de ochtend & een zelf opgedoken schelp als cadeau van Russell, echte koffie bij Cafe Real Coffee in de middag (de aanblik van een koffiezet-apparaat is in tropische landen zo mooi, werkelijk onbeschrijfelijk) en maar liefst twee persoonlijke 'concerten' in de avond.
Het eerste concert ontstond geheel spontaan, precies om 12 uur 's nachts op 11 april. We waren net geintroduceerd in een traditionele rum-dranksessie door zeven willekeurige Phillipinos, allen catamaran-zeilers.
Deze Seven Sailors from the Sulu Sea hebben voor mij in Tagalog (de officiele Phillipijnse taal) happy birthday gezongen. Hoeveel mooier kun je je verjaardag nou beginnen??
De avond erop kreeg ik een persoonlijk optreden van de leadzanger van de plaatselijke rockband, compleet met omhelzing en zoenen. Russell blijft maar beweren dattie niemand geld heeft toegeschoven...
Het is eigenlijk niet zo heel vreemd. De Fillipijnen is een uitermate muzikale natie. Het land stroomt over van getalenteerde coverbands, karaoke-installaties zijn niet aan te slepen en de rest van 't volk loopt de hele dag te neurien en te fluiten.
Wie weet dat ik vanavond mijn stembanden ook eens ga oprekken. Het is feest hier vanavond. Met ongeveer 50 man wordt het 't grootste expat*-feest in the Alabang Village!
Want, mijn vader is jarig! Ookal zo'n vurige ram. En wat dat betreft is hij in het goede land terechtgekomen. Zijn liefde voor muziek overstijgt het Fillipijnse gemiddelde met gemak! Vandaar dat er een lifeband is vanavond 'featuring my dad' als gitarist & leadzanger.
Nou, en misschien zing ik wel een nummertje mee.
*expat(riate) = iemand die tijdelijk in 't buitenland woont, uitgezonden door hun werkgever.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten