Anyways, natuurlijk was de berg/heuvel geen 12 kilmoter hoog. Het was echter een klim van 12 km, inclusief haarspeldbochten, diepe afgronden en een prachtig uitzicht over de Italiaanse Barbaresco wijngaarden.
Dit is hoe ik aankwam na deze klim, met Amina - de zweedse appelgodin- in m'n kielzog.
De 12 km naar beneden was een rit in de ijzig koude najaarswind, veel te koud voor Italiaanse begrippen.
Maar wat een feest, zeg! Mijn allereerste ervaring op een wielrenfiets was er één om nooit te vergeten. De Cannondale'tjes van Butterfield zijn ultra-licht en tijdens de daling heb ik mijn fietshandschoentjes kapotgeknepen, omdat ik gewoonweg te snel ging.
Doodangsten en adrenaline gieren door je lijf en je hoopt maar dat het Italiaanse verkeer rekening houdt met een Butterfield peleton van twintig fietsgidsen die pijlsnel de heuvel afzoeven.
Mijn oom en tante, die al jaren gepassioneerde wielrenners zijn, zullen mij wel begrijpen. En ik begrijp hen nu ook!
Eindelijk, mijn nichtje begrijpt me ;~)
BeantwoordenVerwijderenMaar waar lag nou die col? Profielen willen we zien!
Zoek 'm eens op, via plaats van vertrek aan voet van de col, in
http://www.zanibike.net/motore2.aspx?lista=true&quanti=20&url=it&ID=1&pagina=1&filtra=null&da=az&come=af&lingua=eng&commenti=Falselingua=eng&da=az
Damn it Abby, altijd als ik dit lees heb ik zin om mijn baan op te zeggen en van het leven te gaan genieten. Oh well.... terug naar de spreadsheets met financiële planning voor 2011.
BeantwoordenVerwijderen