Ik ben het niet met je eens

Sinds begin dit jaar heb ik Franse les. In de Bredase bibliotheek vond ik bij toeval een advertentie voor Franse privé lessen. Het leek mij een uitstekend idee aangezien ik me komende zomer waarschijnlijk weer stort op fietstours in Frankrijk. Ik zeg waarschijnlijk, aangezien het nooit zeker is welke tours je aangesteld krijgt bij B&R. Daarbij las ik in de 2012 brochure van Butterfield & Robinson dat 'spontane en creatieve' gids Abby zich helemaal thuisvoelt in fietstours in Oost-Europa (Berlijn, Oostenrijk, Hongarije). Jawohl! Dat is ook wel zo, maar Franse bestemmingen blijven natuurlijk paradijselijk en een genot om te gidsen. Nu maar hopen dat afdeling planning bij B&R mij wat diversiteit en afwisseling gunt.

Mijn lerares is Française en heeft naar mijn mening een meest geschikte en prachtige naam om Franse lerares te zijn: Geneviève. Om haar naam te kunnen uitspreken dien je al een paar Franse lesjes te hebben gehad.

Uiteindelijk heb ik 'maar' ruim acht maanden in Parijs gewoond, wat toch niet voldoende is om de Franse taal volledig te beheersen. Verre van eigenlijk. Ik doe meestal maar wat. Het is daarom heerlijk om in ieder geval eenmaal per week intensief bezig te zijn met die prachtige Franse taal, ondanks de onlogische logica van de grammatica en de onbegrijpelijke klemtonen, intonaties en uitspraken.

We hanteren een uitzonderlijke Abby methode om mijn leesvaardigheid te verbeteren. In de eerste les vroeg Geneviève wat voor teksten ik graag las; acualiteit, geschiedenis, entertainment etc. Het eerste wat in mijn hoofd kwam was strips. Eerder las ik Tintin in de Parijse metro (espèce de cornichon!) en zat vroeg in mijn Franse vocabulaire al het woord sanglier (everzwijn, van Astérix natuurlijk). Uitermate verrast was ik toen ze me een Franse strip liet zien uit de jaren 50; Lili. Een ontzettend schattige, grappige, no-nonsense strip over een Frans meisje, verrassend goed getekend en ingekleurd en nog leuk om te lezen ook!

Al met al zijn de wekelijkse lesuurtjes een mengelmoes van gezellig gebabbel (met als doel dat ik wat vlotter en correcter terugbabbel), het uitpluizen van grammaticale problemen, het lezen van stripboeken en....het proberen te begrijpen van de ongelooflijk moeilijke Nederlandse taal!

Aangezien Geneviève van oorsprong Frans is, dien ik regelmatig de vertaling in het Nederlands uit te leggen of Franse woorden te vertalen. Wat blijkt? De Franse taal kan misschien weinig logica bevatten, maar de Nederlandse taal nog minder! Geneviève vraagt me herhaaldelijk waarom een bepaalde Nederlandse zinsconstructie nu juist zo zit en waarom vertalingen zo onlogisch zijn. Waarom loop je op straat en niet in de straat, je leent iets uit, maar je leent niks in, waarom kan hebt u en heeft u allebei en waarom worden alle werkwoorden overal en nergens in de zinnen gegooid!? Mijn Nederlandse linguïstische kennis word hierdoor nogal op de proef gesteld en ik vind het heerlijk! Het is erg leuk om je eigen taal zo goed mogelijk proberen uit te leggen, maar desalniettemin (wat is dat nou weer voor een woord ook!) is het zoeken naar eventuele logica in de Nederlandse taal.

Het allermooiste voorbeeld kwam vandaag. 'Je ne suis pas d'accord' vertaalde ik naar 'Ik ben het niet met je eens'. Een directe vertaling 'ik ben niet akkoord met je' is erg formeel en direct en gebruiken we niet, legde ik uit.

Deze hele zin was een compleet raadsel voor haar. 'Ja maar, waar staat 'het' dan voor?', vroeg ze. Ik wist het niet. 'En waarom staat 'niet' juist daar?' Stilte. 'En wat betekent 'eens' eigenlijk?' Weer stilte.

Ik ben het wél met haar eens. De Nederlandse taal zit ingewikkeld in elkaar!