Don't hold back*.
Je kunt niet veranderen door alleen te denken dat je gaat veranderen**.
Insanity is doing the same thing over and over again but expecting a different outcome***
De uitspraken zijn nogal random, maar hebben tegelijkertijd alles met elkaar te maken. Het was de afgelopen periode niet zo heel gezellig. Geluk, gezelligheid en vrolijkheid waren ineens niet meer zo vanzelfsprekend. Ik moest er ineens naar gaan zoeken. En zaken van een andere kant gaan bekijken om ze weer daadwerkelijk te zien.
Een negatieve gedachte-spiraal die je brengt naar een duistere, eenzame plek. Dat was verdomd vermoeiend. Negatief denken kost tien keer zoveel energie als positief denken.
Ach dat is vast weer zo'n Abby-actie. Zo'n periode, geen probleem, volgende week is dat weer over, dacht ik. Dat was niet zo. Ik wist niet dat ik zo koppig en halsstarrig kon zijn in het constructief bezwarten van mijn geest. De cirkel draaide verder en verder naar beneden. De put leek eindeloos diep. Geen acceptatie, niks loslaten. Niks was goed. Alles wat ik ooit deed of had gedaan was fout, mislukt. Och, och, en ik betrapte mezelf vaak op een overmatig portie zelfmedelijden.
Het leek wel of een mooi kloppend rood hart ineens bedekt was met gitzwarte, zware, kleverige onafgewerkte motorolie.
Ik ga nog even door, hoor. Het moet toch een keer opgeschreven worden.
De origine. Waar gaat het 'mis'. Wanneer tikt de tijdbom gevaarlijk snel door totdat ie ontploft? Ik wilde weten wat het triggerde en veroorzaakte.
Een therapeute zou oplossing bieden maar gooide juist alle registers open! Een emotionele rollercoaster aan gevoelens volgde, alles was volledig in disbalans en dat was verwarrend en vreselijk. Ze zeggen wel eens; eerst moet het nog erger worden, voordat het weer beter kan gaan. Jaja, wat fijn dat 'men dat zegt'. Dat maakt het niet leuker.
Oorzaken liggen uiteindelijk niet in de externe factoren. Je woon-, werk- en liefdessituatie triggeren alleen maar. Er blijkt iets fundamenteels in je karakter te zitten, wat voorheen prima voor je werkte, maar dat nu niet meer doet. Je bent toch altijd zo lekker meegaand. Je past je zo goed aan. Lekker flexibel. Je kan overal met iedereen overweg, overal wonen en werken, gemakkelijk. Dat werkte niet meer. Het oude leefpatroon voldoet niet meer en een reis naar volledigheid volgt. Wat gepaard gaat met ontzettend veel heftige emoties; donker & duister of licht & vrolijk.
Wat wil ik eigenlijk? Wat heb ik nodig? Waar sta ik voor? Wat is mijn mening en laat die maar horen! Minder flexibel omgaan met jezelf en je eigen emoties. Het is eigenaardig dat ik dat moest leren. Jezelf niet verloochenen en al helemaal niet verliezen.
Je ontdekt dat de waarneming van de wereld om je heen, alleen maar een verbeelding is in je eigen hoofd. De werkelijkheid is maar een geïdealiseerd plaatje in je fantasie.
En langzaam (veel te langzaam naar mijn mening) ga je jezelf zien, kennen en ervaren. Je gaat jezelf uitbalanseren, je valkuilen inzien en hierop anticiperen en je ontdekt nieuwe (vreselijk enge!) emoties. Al met al kan ik zeggen, dat was een groot feest! Als Explore. Dream. Discover.-persoon is niks mooier dan de mooiste avonturenreis te maken, namelijk die van de aard & natuur van jezelf! Compleet in balans en werkelijk zijn wie je bent. In een echte werkelijkheid.
Waarom het nu beter gaat? Waarom het nu anders is? Omdat het lente is! Nou ja, dat ook maar er ging een weg van verandering aan vooraf. Een bewandelbare weg zoals op alle avonturenreizen. Al zou ik persoonlijk liever gaan fietsen. Maar wel met een startpunt richting het einde. Onderweg kom je obstakels tegen, je ziet, ontmoet, leert, anticipeert, je past je aan, je raakt gewend aan de weg, aan de levensstijl van op reis zijn en aan de omgeving. Zo wordt ook de weg naar balans en compleetheid immer gemakkelijker. Je raakt meer en meer gewend aan de weg, obstakels kun je beter verslaan en de afstanden lijken steeds kleiner te worden. Maar in tegenstelling tot een fietsroute door de Alpen is deze reis is nooit ten einde en dat is eigenlijk wel logisch. Want wanneer die weg van verandering beëindigd is, valt er niks meer te leren en dat zou werkelijk doodsaai zijn.
* tekst uit Galvanize - Chemical Brothers
** vrij vertaald vanuit Omdenken - www.omdenken.nl
*** quote beroemd gemaakt door Albert Einstein
Geen opmerkingen:
Een reactie posten