Afgelopen winter heb ik een prachtig boek uitgelezen en ik kan het niet nalaten erover te bloggen. Het heet 'A Short History Of Nearly Everything', van Bill Bryson. Er gaan weinig dagen voorbij dat ik niet aan de inhoud van dit boek terugdenk en constateer; zie je wel, hij had gelijk.
Dit boek staarde me vanaf het begin in The Abbey Bookshop al aan. Dit mede door de aparte en interessante -triggerende- titel van het boek, want wie wil er nu niet -bijna- alles weten! Maar 't zou ook kunnen komen dat het boek onder de B van Bryson stond, net naast het bureau waar ik zat.
Hoe het ook zij, destijds heb ik het boek niet gekocht, noch geleend, laat staan gelezen. Nee hoor, ik kocht dit boek logischerwijze maanden later gewoon in Breda in een leuke winkel genaamd Latté's en Literature. Voor de geïnteresseerden, ga er eens heen. Lekkere koffie en goede boeken, wat wil een mens nog meer!
Ik ga niet het hele boek samenvatten, maar wil wel graag uitleggen waarom de inhoud zoveel indruk op me heeft gemaakt. Niet in de laatste plaats omdat Bryson een geweldig auteur is en humoristisch, duidelijk en begrijpelijk kan schrijven.
Alle exactheden en zekerheden die tot 2006 zijn uitgevonden of ontdekt, heeft hij (nou ja, NEARLY alles dan) 'in het kort' beschreven. Atomen, moleculen, DNA, het wordt allemaal beschreven. Van de Newtoniaanse fysica tot de kwantummechanica. De relativiteitstheorie wordt besproken. En de opkomst en ondergang van rotsmos. Van de oerknal zo'n 13,7 miljard jaar geleden tot de vorming van de aarde, zo'n 4,5 miljard jaar geleden.
Wat ik voornamelijk uit het boek heb gehaald is echter alles behalve exact en wetenschappelijk. Bill Bryson heeft zwart-op-wit gezet –meerdere malen tijdens de 600 pagina's- dat velen zaken die ik eerder las in boeken van Paul Coelho, W. Dyer, Neale Donald Walsch, Osho of noem maar een spiri-dwarsstraat, op waarheid gebaseerd zijn. Ze lullen niet (allemaal) zomaar de ruimte in! Kwantumfysica bestaat echt. Meetkundig bewezen. Het hele universum- en het 'all is one'-concept is gewoon wetenschappelijk bewezen. Voor mij redelijk openbarend.
Er zijn vier pagina's waar ik een ezelsoor in heb gevouwen, wanneer je die opsomt of met elkaar verbindt, volgen een paar mooie levenswijsheden. Je zou hiervan zo een Deltas cadeauboekje kunnen maken met de titel '101 wijze uitspraken voor een gelukkig leven':
1. Er zit een belachelijk grote hoeveelheid energie in je lijf. Geen energie van suiker of koolhydraten, nee massieve, krachtige, potentiële pure energie, die altijd klaarstaat om iets te doen. Dit is de formule E=MC2 van Einstein.
En ik kan het niet laten; de beschrijving van de relativiteitstheorie à la Bill Bryson: ”In simplest terms, what the equation says is that mass and energy have an equivalence. They are two forms of the same thing: Energy is liberated matter; matter is energy waiting to happen. Since C2 (the speed of light times itself) is a truly enormous number, what the equation is say is that there is a huge amount, a really huge amount of energy bound up in every material thing. You may not feel outstandingly robust, but if you are an average-sized adult you will contain within your modest frame no less than 7 times 10 to the 18th power joules of potential energy—enough to explore with the force of thirty very large hydrogen bombs, assuming you knew how to liberate it and really wished to make a point.”
2. Het leven is uniek! En velen, maar ook echt velen factoren van precies-op-de-juiste plaats-tijd-en-moment hebben ervoor gezorgd dat leven op aarde überhaupt mogelijk is.
3. Alles is daarbij ontstaan in een milli-milli-milli (en ga zo nog even door)seconde. Er is 1 moment geweest voor de creatie van alles. Ze noemen het de Big Birth. Kortom, al het leven is één.
4.Leven 'just exist'. En wil leven. Het leven is. Punt. Niets meer, niets minder. Je DNA & cellen in je lijf willen gewoon bestaan en dat is de reden dat je bestaat, doet en bent.
Energieën, kwantumfysica, alles is één, gewoon zijn, het klinkt niet erg wetenschappelijk, is het wel??
Daarnaast heb ik nog een periode heb samengewoond met iemand die te pas en te onpas het universum bedankte of aansprak om iets voor elkaar te krijgen en ik vond dat altijd zo'n vaag begrip. Wat moet je daar nu mee? Het is achteraf gezien niet erg bescheiden om het over het universum te hebben, is mijn bescheiden mening. Wat het ding is groot. Heel groot. Uit het gehele repetoire van de Beatles is ons gehele Zonnestelsel misschien 1 enkele snaar-aanraking van John Lennon. En misschien nog wel minder.
Uiteindelijk denk ik dat spiritualiteit en wetenschap niet eens zo ver uit elkaar liggen. Toch lijken ze in onze algemene belevingswereld als water en vuur tegenover elkaar te staan. Met beide benen in de lucht of met beide benen op de grond. Deze extreme verhouding ten opzichte van elkaar wordt ook veroorzaakt door de realiteit dat al deze auteurs, wetenschappers, leiders, invloedrijken etc. zo gefocust en verdiept zijn op 'hun' werkterrein -ookal is dit enkel om iets te proberen over te brengen op het publiek- dat ze de visie op het geheel kwijtraken. Ik geloof dat er in de loop der jaren een hoop is kwijtgeraakt op deze manier.
Dat kan nog een interessante zoektocht worden om dat alles weer te hervinden en te her-ontdekken. Misschien moet ik wat meer boeken lezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten