zaterdag 15 januari 2011

Love is in the air!


Mijn vriendin Suzanne is verliefd. En hoe! Zodoende wil ik het graag hebben over het gevoel 'verliefd zijn'. Het is toch iets prachtigs & geweldigs en ik hoop en denk dat iedereen dat wel eens heeft gevoeld, heeft ervaren, zij het vaak, lang, kort, maakt niet uit.

Bij Suzanne heb ik een aantal symptomen kunnen ontdekken, die verliefdheid met zich meebrengt. Het kan een vriendschap aardig op de proef stellen, kan ik je zeggen! Zo krijgen alle liefdesliedjes op de radio -hoe cheesy ook- ineens betekenis en ze quote ze letterlijk. Al haar dagen zijn helder en zonnig, ookal regent het pijpenstelen. Een allereeuwige glimlach siert haar gezicht en wanneer de desbetreffende naam genoemd wordt, wekt dat een giechelbui op waar een gemiddeld 16-jarig meisje nog een puntje aan kan zuigen. Ze lijkt elke dag te stralen.

Wauw, denk ik, dit gevoel zou iedereen op elke moment van de dag moeten hebben! Zou dat haalbaar zijn, denk je?!

Maar het brengt ook vervelende dingen met zich mee. Ze heeft concentratieproblemen, weinig eetlust, ze staat urenlang wanhopig voor de garderobekast alvorens een date en heeft slapeloze nachten (haar malende menselijke brein is maar op een ding afgesteld).

Ik ben erover gaan nadenken. Over verliefdheid. Wat is het precies en waarom uit het zich zo? Nou, de wetenschap (lees: een google zoekopdracht die naar wikipedia leidt) is er heel duidelijk over; verliefdheid is niets meer en minder dan een extra aanmaak van wat hormonen en iets genaamd neurotransmitters. Het is erg verslavend en het verdwijnt sneller dan je zou willen...

Do we care? NO!

Want er is dan wel wetenschappelijk aangetoond hoe verliefdheid zich genereert in het lichaam, feit blijft dat dit zich op zoveel verschillende manieren uit dan er mensen op de wereld zijn. Chemische reactie of niet, verliefd zijn is uniek, persoonlijk en iedereen beleeft de gevoelens anders!

Hoe voelt verliefd zijn nou echt? Denk er maar eens over na, dat heb ik ook gedaan.

Voor mij is het een uiterst sterk & krachtig gevoel van verlangen, pure vrijheid & euforie. Het is erg gelukmakend, maar anderzijds ook onbeheersbaar en ongrijpbaar. Alsof je alle controle over jezelf kwijtraakt. Verliefd zijn houdt je in een houdgreep alsof alle cellen in je lichaam tegen elkaar gedrukt worden. Je functioneert nog wel normaal, maar je brein maakt overuren en kan het gevoel niet meer rationaliseren. Dat is het! Je wordt er on-rationaliseer-baar van. Je brein kan verliefdheid niet zo goed bevatten, weet niet wat 't ermee moet. Om letterlijk stapelgek van te worden dus!

Het wordt nog erger; tientallen keren per dag glijden je gedachten weg, je kunt je nergens meer op concentreren, dagdromen wordt zo natuurlijk als ademhalen en soms, als je aan die persoon denkt, kan je in gedachten in elkaar zuchten, vallen als een vliegtuig bij hevige turbulentie, weke ledematen krijgen en vervolgens een zucht slaken alsof al die krachtige liefdesenergie die in je zit letterlijk eruit moet!

Eigenlijk is verliefd zijn heel vervelend.

Maar we zouden het voor geen goud willen missen, toch Suzanne?!

1 opmerking:

  1. Haha!
    Een Tilburgse professor (niet ik hoor) had al eens ‘ontdekt’ dat verliefdheid eigenlijk een ziekte is. Net zoiets als griep: buikpijn, hartkloppingen, slapeloze nachten, enz.
    Maaruh, helaas gaat, het net als griep, ook weer vanzelf over....
    Tenzij het een chronische ziekte wordt. Dan heet het Liefde. Heerlijk zeg ik, al meer dan 30 jaar ‘patiĆ«nt’ ;~))

    BeantwoordenVerwijderen