Maand van de spiritualiteit

Sinds een aantal jaar is november de ´maand van de spiritualiteit´. Vooral voor het boekenvak overigens. Dit is dé periode van het jaar waar ik twee jaar geleden het esoterie*-assortiment van Uitgeverij Deltas diende te promoten.

En met succes!

Want deze maanden, met het eindejaar naderende, is het gros van het Nederlandse volk sneller van het rationele pad te krijgen. Alsof ze op zoek zijn naar geluk voor het nieuwe jaar. In welke vorm dan ook.

De boeken over astrologie en horoscopen verkopen ineens beter, evenals boeken met titels als ´In balans´ of ´Een gezonde toekomst´ en alles met ´Geluk´. The Secret gaat vaker over de toonbank, en Eten, Bidden en Beminnen staat mede door de film weer hoog in de ranglijsten. Dat voor die aankopen van spirituele boeken een hele promotionele maand nodig is, vind ik wel weer jammer maar het is een goede ontwikkeling. Mensen staan er open voor. Er worden vast ook alternatieve goede voornemens gemaakt tegenwoordig (volgend jaar ga ik écht op yogales!).

Dan op de televisie; de dog whisperer op Discovery Channel, die praat over de goede en slechte energie die baasjes op hun geliefde huisdier projecteren, of alle letterlijk geest-verrijkende programma's zoals Paranormale kinderen of Derek Ogilvie en de beeldschone heks Susan Smit die populairder is dan ooit.

Spiritualiteit is hartstikke hot!

Nu weten de meeste bloglezertjes wel dat ook ik graag ronddraai in deze zweefmolen (ik kan het niet laten de prachtige boektitel te gebruiken van Susan Smit).

Zo ben ik onlangs afgereisd naar Baarn voor een prachtige Ayni-workshop, een onderdeel van de leer van de oude Inca-sjamanen, die de Ayni zien als hun immer stromende levensenergie.

Verder lees ik nog steeds alles weg van Osho, Walsch, Dyer, Tolle en Coelho onder de noemer spirituele ontwikkeling.

En ik heb sinds kort een abonnement op de Happinez...

Toch moet ik melden dat het allemaal erg verwarrend is en er zijn zoveel verschillende mogelijkheden om spiritualiteit te benaderen. Je ziet soms al vlekken voor de ogen, voordat je zogezegd verlicht kan worden. Ik noem willekeurig NLP, chakraleer, reiki, beschermengelen aanspreken, Human Design ontwerpen, Kabbala, en religieuze stromingen als het Boeddisme, Chinese wijsheden, de Inca's en Maja's, Yogi en nog veel, veel meer!

Veel mensen zoeken dan ook een richting wat bij hen past. Yoga voor de actieve mens, meditatie voor de dromers, chinese acupunctuur als het medisch niet lekker loopt en heel velen raken beinvloed en gepassioneerd na een bepaalde gebeurtenis.

Dit kan zijn het lezen van een boek, een bepaalde ziekte, iemands dood of een ontmoeting met een sterke spirituele persoonlijkheid.

Voor mijn Ayni-lerares was het haar eerste ontmoeting met een Inca sjamaan in Peru om volledig geinspireerd te raken in 'the Inca-way'. Sommigen zweren in de overtuigingen van Eckhart Tolle na een lezing van hem en anderen worden fanatieke aanhanger van een Ashram in India, na het zien of lezen van Eten, Bidden en Beminnen.

Het leest tussen de regels door, ik heb mijn bedenkingen bij deze plotselinge 'passies', deze radicale omschakeling in iemands leven. De zogenaamde 'life-changing'-moments.

Allereerst ben je nog altijd zelf verantwoordelijk voor alle veranderingen die in je leven wel of niet gaan plaatsvinden. Ten tweede vind ik het plotseling aanhangen van een geloof, een overtuiging of een andere spirituele stroming precies hetzelfde als bijvoorbeeld lid zijn van de Frans Bauer fanclub, een bezielend lid zijn van de plaatselijke sportverening of fanatiek kantklossen. Hetgeen wat je doet, geeft je een identiteit. Het plaatst je in een hokje en daarin zijn veel mensen heel tevreden, het geeft een veilig gevoel. Ik ben lid van, ik hang deze beweging aan. Het is een positie in de samenleving, een veilige aanpaling in de cultuurtuin. Het is ook een soort religie, een soort geloof.

Nu ben ik nimmer heel beinvloedbaar geweest en ik ren niet achter de eerste de beste interessante persoon aan of ga die spiri richting op, dus dat verklaart enigszins mijn aversie voor hokjesgeest denken. Zo ben ik ook nooit enorme fan van Take That of zo geweest (nu wel een beetje, overigens...!)

Het enige probleem dat ik heb met het fanatiek aanhangen van een juist een spirituele beweging of stroming is dat het haaks staat op de overtuiging van het daadwerkelijke spirituele doel. Of beter; de weg die genomen dient te worden om het doel te bereiken.

In de basis komen alle spirituele organisaties, boeken, methoden, stroming en beweging namelijk maar op 1 ding neer: ontdekken en weten wie je bent!

Wat deze hele spirituele eredivisie aan auteurs en leiders ons willen vertellen is NIET je identiteit verliezen door een spirituele stroming aan te hangen, maar juist op zoek te gaan naar wat er zich binnenin jezelf afspeelt. Wat je eigen identiteit is...

Is het niet vreselijk tegenstrijdig?

Dus niet: Ik zit op yogales, dus ik ben 'aan mezelf aan het werken', dus ik ben goed bezig, dus ik ben spiritueel, dus ik ben een yogi.

Maar wel: Je zit op yogales, dus ik ben een reis aan het make om jezelf te leren kennen. Je bent op weg naar je innerlijke zelf, je eigen identiteit en yoga biedt je de rust en de mogelijkheid om naar jezelf en je lichaam te kunnen luisteren.

Zelf val ik vaak terug op de 'dus niet' logica, hierin moet ik heel eerlijk zijn. Gelukkig kan ik altijd een boek van de plank pakken of de Happinez lezen om mezelf te herinneren dat deze gedachtengang krom en onwaar is.

Het gaat met moeite, maar ik wil mijn spirituele ontwikkeling identiteitsloos houden, ik wil hierin vrij en onafhankelijk zijn en niet zozeer cursussen volgen of boeken lezen 'die goed voor je zouden moeten zijn'.

Hiervoor heb ik bijna een soort zelfbescherming nodig om alsnog niet te verdwijnen in het oerwoud dat spirituele ontwikkeling heet. Die zelfbescherming is de visie die ik op dit moment heb betreffende spiritualiteit. Of ja, het is eigenlijk ook een soort geloof, een soort religie. Maar wel die van mezelf.

Ik hoop mijn visie ooit nog eens te delen op dit blog.


*Esoterie - in het boekenvak de verzamelnaam voor alle spirituele boeken

'We kijken nergens meer van op, we lullen overal in mee, maar hoe het verder moet, we hebben geen idee....het zou allemaal een stuk simpeler zijn als het niet zo ingewikkeld was' - De Dijk