dinsdag 16 maart 2010

Computerland

Vorige week is mijn alleraardigste Asus laptop gecracht. Ik had iets heel doms gedaan. Hij deed helemaal nix meer. Daarvan ben ik goed een dag uitermate chagrijnig geweest. Ik verbaasde mezelf van mijn eigen treurigheid.

Anno 2010 is het blijkbaar verschrikkelijk om afgesloten te zijn van alle Internetmogelijkheden, e-mail & bloggen om maar te zwijgen over alle foto's en belangrijke documenten die erop stonden...zonder back-up.

Gelukkig heb ik, via via, een Chinese wijk ontdekt, die ook wel Computerland genoemd wordt.

Vol goede moed stapte ik een straat binnen vol winkeltjes en shops waarop met grote, commerciele letters overal Informatiques, Portables en Ordinateurs stond. De vitrines waren gevuld met schreeuwende cijfers van goedkope laptops en accessoires. Buiten stonden Chinese meisjes om klanten naar binnen te lokken (het doet je bijna aan iets anders denken). Binnen werd je verbaal direct aangevallen met 'Kan ik u helpen?'.

Er was een ware concurrentiestrijd gaande in Computerland.

Aldus in de eerste winkel zei een alleraardigste Chinese jongen binnen 5 seconden: 'Il est mort' (Hij is dood). Waarna ik deze jongen een dodelijke blik heb gegeven, mijn laptop heb weggegritst en...

In de tweede winkel hadden ze direct een afkeer jegens mijn Nederlandse laptop. Ook hier stond ik binnen 5 seconden weer buiten.

De derde winkel had geen Engelse Windows XP voor me en ik moet toegeven dat mijn humeur ondertussen tot ver beneden het nulpunt was gedaald, waardoor ik ook niet erg vriendeljk overkwam.

In de vierde winkel stond Mijn Held. Mijn Held was een gezellige Franse jonge computernerd die me binnen diezelfde eerste 5 seconden helemaal geruststelde en zei dat alles tiptop in orde zou komen.

Mijn Held heeft mijn computer geheel gefixt, alle documenten en foto's zijn bewaard gebleven, mijn hele computer is opgeschoond en hij bevat nu een Engels Windows besturingssysteem (waar Russell overigens erg blij mee is).

Mijn portemonnee is wel wat lichter en ik heb er bijna een week op moeten wachten.

Tot zover mijn ietswat uitgebreide uitleg waarom ik al ruim twee weken geen nieuwe blogberichten heb gepubliceerd!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten